هو مورو

اینجا درست زیر پایمان، پست‌ترین لحظاتِ روز و شب انسان سپری می‌شود. اگرچه عادت و تکرار، حقارتش را پوشانده است، چیزی از نکبت آن کم نمی‌شود. و درست به همین دلیل، بهترین جا برای شکستن غرور و تکبر است!*

.

› یکم مردد بودم. نه واسه خودمون، واسه مهمون.

› اما بالاخره زدمش؛ جلو آینه سرویس بهداشتی..

*نقاش فقیر

با اینکه خیلی مراعات کردم کنار میزجلومبلی تو برخورد زیاد با آفتاب کنده شد. و امشب وقتی قسمتِ خودکار خورده‌ی مبل رو شامپو فرش می‌کشیدم یهو دیدم ساییده کردمش. واسه دومی بیشتر ناراحت شدم. ولی مسئله این نیست. مسئله اینه که ناراحتم که چرا از این قضیه ناراحتم!

نمی‌خوام وبلاگ برام بمیره.

بگید چه کنم :(

وسیله‌ای خراب میشه و چند ساعت تلاش می‌کنه درستش کنه اما نمیشه؛ 

من هنوز نتونستم روحم رو از این مشکل عبور بدم.

حتی دیگه توقع حل شدنش رو ندارم

فقط می خوام بار روانیش از رو دوشم حذف شه

اما موفق نیستم.

ما خانوما

اگه تو توییتر هستید این سه تا رو حتما گوش بدید.

اگه نیستید هم مهم نیست، بازم حتما گوش بدید.

داغ روی داغ..

.

› قبل مذاکره؛ شهید احمدی روشن، رضایی‌نژاد، شهریاری..

› بعد مذاکره؛ سردار سلیمانی، شهید فخری‌زاده..

› فرقش چیه؟

زحمات یک عمر این شهدا که با مذاکره با بتن پر شد!

› همین.

انقد که چند ماهه پیگیر بحث‌های تربیتی‌ام و به همون واسطه چه حقیقی چه مجازی با مادرهای مختلف در ارتباطم و دغدغه‌هاشون رو می‌شنوم و می‌خونم، باید بگم به طرز عجیبی دلم بچه می‌خواد :|

آیدی جدید اینستا اومد سمت چپ وبلاگ.

.

› یکی از اشتباهاتم پاک کردن پیج قبلی بود. 

نه چون پیج چند ساله‌م از بین رفت

که چون مقابل کسی که نباید، عقب‌نشینی کردم.