پارسال تو این روز ما بهم محرم شدیم و در واقع دیروز، سالگرد ازدواج من و یار بود.
سال قبل، چند ماه بعد عقدمون یه پست گذاشته و نوشته بودم: «تو پاداش کدوم کار خوب زندگیمی؟». و یادمه یکی دوتا کامنت برام اومد که «سال بعد: تو تاوان کدوم اشتباه زندگیمی؟» یا «بذار یه سال بگذره میفهمی.» ما تو دوران سختی ازدواج کردیم، خیلی ها تو این مدت ته دلمون رو خالی کردن، لطف کردن و تیکه انداختن :) گفتن بچه این و نمیفهمین، با این شعارها نمیشه زندگی کرد و برخی بیشتر از خود ما برامون نگران بودن. من از هیچکدوم اینا نه اوایل و نه الان ناراحت بودم و هستم. حالا یکسال گذشت. نمیگم آسون، دائما شاد و بدون مشکل. اما لذتِ شراکتِ مشکلات جدید با یه "همفکر" و هم مسیر خوب، و همراه اون خشت برداشتن و ساختن ذره ذره زندگی، به تموم اون سختی ها می ارزید. حتی لحظاتی که روحمون لِه و لورده و ورزیده میشد.
ما دست خدا رو دیدیم. تو خوشی و ناخوشی، تو دارایی و نداری، و تو آرامش و بی قراری.
و واقعا اینو حس کردیم که اگه وعده ای هست، "لایخلف المیعاد"ی هم هست..
.
› برامون دعا کنید :)